Aigbosuria staat bij Virtus voor het eerst op eigen benen als hoofdtrainer. ,,Een gezellige club, maar het zou nog leuker zijn als de resultaten beter zijn.”
Zijn wortels liggen in Nigeria, een land waar schoolvoetbal de basis is van talentontwikkeling. Voor Ken Aigbosuria (42) was het schoolteam ook de springplank naar een betere toekomst. ,,We reisden het hele land door om wedstrijden te spelen. Dat heeft mijn leven later wel gemakkelijker gemaakt.”
Aigbosuria past zich gemakkelijk aan, overal waar hij komt. Eenmaal in Nederland woonde hij op de meest uiteenlopende plekken en speelde hij voor tal van clubs. Via Borne naar Den Haag en langs Tilburg op weg naar Roosendaal, om vervolgens in zijn huidige woonplaats Dordrecht neer te strijken. Aigbosuria heeft de verschillen per regio gezien. ,,De Nederlandse cultuur bestaat niet. Het is overal anders.”
Als voetballer was hij net zo flexibel. De tweebenige Aigbosuria speelde overal waar de trainer hem nodig had. ,,Maar linksback of rechtsback had mijn voorkeur.” In zijn Roosendaalse periode kwam hij voor BSC uit. Namen uit die tijd schieten hem niet onmiddellijk te binnen. ,,Het was ook niet mijn leukste periode. Ik had geen klik met de trainer.”
Zelf staat Aigbosuria dit jaar voor het eerst als coach op eigen benen, bij derdeklasser Virtus. In Zevenbergen stroomde hij door vanuit het reserveteam, na een sollicitatieronde met externe kandidaten. De resultaten tot dusver vallen niet mee. Virtus staat in de middenmoot. Aigbosuria mist de winnaarsmentaliteit bij zijn team, zoals hij die kent uit de Randstad en in zijn thuisland Nigeria. ,,Niets is sterker dan de wil.”
Hiele
Als coach heeft hij vooral ervaring opgedaan in jeugdteams, op divisieniveau. Bij Xerxes in Rotterdam had hij de Onder-23 onder zijn hoede en was hij assistent bij de selectie. Oud-Feyenoord keeper Joop Hiele was er hoofdtrainer en meteen zijn stagebegeleider bij het halen van zijn TC2 papieren. Aigbosuria en Hiele konden het goed samen vinden. ,,Hij nam nooit een blad voor de mond.”
Zelf heeft Aigbosuria zijn draai in het leven gevonden. Leuke baan in Hoogvliet, als assistent-filiaalhouder bij een internationaal bedrijf in koelsystemen. Zijn partner is van origine een Poolse. Samen hebben ze twee kinderen. De jongste zoon voetbalt bij PSV. De oudste was minstens zo goed. ,,Maar hij is gestopt met voetbal en vindt atletiek leuker.” Aigbosuria vindt het prima. ,,Het gaat erom dat je kinderen gelukkig zijn. Je mag ze geen richting opdwingen.”
Proces
Bij Virtus waren de verwachtingen voor het seizoen hoog gespannen. Van buurman Seolto kwamen spits Sebastiaan Stoop, middenvelder Joshua Broeders en ook goaltjesdief Tom Wijne over. Met die versterkingen moest er bovenin gespeeld kunnen worden, vond men in Zevenbergen. Dat lukt nog niet meteen. ,,Een mentaliteit ombuigen en verbeteringen doorvoeren doe je ook niet in zes maanden.”
Aigbosuria probeert zijn visie en passie op zijn spelers over te brengen. De voorbije weken voerde hij tal van individuele gesprekken. ,,Ik ben geïnteresseerd in mensen en vind het belangrijk om mijn jongens goed te leren kennen.”
Met het tussentijds aangetreden nieuwe bestuur zijn de contacten goed. Er is een mondeling akkoord om met elkaar verder te gaan, ook in het volgende seizoen. Aigbosuria heeft het naar zijn zin bij Virtus. ,,Het is een gezellige club. Maar het zou nog leuker zijn als de resultaten beter zijn.”
De rust zelve
Morgen wacht het duel met RCD, uit zijn woonplaats Dordrecht. Aigbosuria rekent op een positief resultaat. Opgewonden langs de lijn springen doet hij niet, ook niet als het tegenzit. ,,Ik roep liever een speler naar me toe en leg het dan goed uit.”