Terugkijken met trots

DORDRECHT . Rob Kanters (35) hangt vanwege een slepende enkelblessure noodgedwongen zijn voetbalschoenen aan de wilgen. Met trots mag de lange verdediger terugkijken op een kleurrijke voetballoopbaan, die begon bij Dubbeldam en via VVGZ en Sliedrecht ook eindigde bij zijn grootste liefde.

© JAN VOLWERK

JEUGD. ,,Vanaf mijn vijfde voetbalde ik voor Dubbeldam. Een andere club was geen optie. Mijn broer Leon voetbalde daar en mijn moeder stond net als nu ook al achter de bar. Tegenstanders dachten dat ik vanwege mijn lengte veel ouder was. Mijn eerste trainer was Frans de Bruijn, de vader van mijn latere trainer Roy de Bruijn.’’

DEBUUT. ,,Op mijn zeventiende onder Fred Koster. Marco Visser viel weg door een blessure en ik kreeg de kans als linksback. Ik voetbalde toen nog in A1, maar trainde al mee met het eerste.’’

GRADUS. ,,Gradus Roeland was zes jaar mijn trainer. Ik had zeker de eerste jaren een haat-liefde verhouding met hem inclusief veel heftige discussies. Ik was en lastige jongen. In de loop der jaren werd onze relatie hecht en was er van mijn kant alleen maar respect.’’

AANVOERDERSCHAP. ,,Voor het eerst onder Arie van der Zouwen. Roeland had het al eens eerder gevraagd, maar ik was er nog niet aan toe, vond ik. Het laatste jaar bij Dubbeldam was ik verzorger, fysio en speler. Een veel te grote belasting.’’

VVGZ. ,,Ik was 28 jaar, kreeg een kans die voelde als ‘nu of nooit’. Bij Dubbeldam was mede door het vertrek van veel spelers het plezier verdwenen. VVGZ voelde als clubs als een tweede Dubbeldam. Warm. Trainer Johan van der Werff heeft van mij in mentaal opzicht een veel betere voetballer en een beter mens gemaakt.’’

SLIEDRECHT. ,,Ik keek uit naar dat jaar. Sliedrecht had een mooie selectie en van John de Wolf, ooit zelf een topverdediger, zou ik veel kunnen leren. Dat laatste is gebeurd, maar het werd wel het minste en merkwaardigste jaar in mijn loopbaan. Met het tussentijdse vertrek van John de Wolf en het opstappen van veel spelers als dieptepunt. Ik heb nog één keer een aanvalsplan van De Wolf verstierd. Uit bij SHO. Ik zou in de spits spelen die middag, maar ik was te laat en kreeg straf.’’

WEER THUIS. ,,De eerste twee jaar met eerst een promotie via de nacompetitie en daarna een kampioenschap, mijn eerste titel ooit, verliepen als een sprookje. Met ongelooflijke wedstrijden uit bij Beek Vooruit en Rijen die we niet konden wonnen, maar toch wonnen. Alles klopte, alles lukte.’’

LAATSTE JAAR. ,,In november tegen JEKA raakte ik geblesseerd aan mijn enkel. In januari dacht ik dat ik nooit meer op het veld zou staan. Dennis Wols polste me een tijdje terug voor het tweede. Ik heb dat geprobeerd, dat lukte, ben ook weer gaan trainen en de pijn werd steeds minder. Zondag was een prachtige dag, waarin ik met Dubbeldam 2 kampioen werd en ook nog acht minuten met het eerste mocht meedoen. Mijn laatste wedstrijd. Ik kreeg geel en ben geschorst. Nu maar hopen dat Dubbeldam 1 het zondag redt. Dan is het helemaal een topjaar.’’

ASSISTENT-TRAINER. ,,Dat hoop ik in de toekomst te worden. Ik ben in het bezit van het UEFA B-diploma, maar ik ben liever assistent dan hoofdtrainer. Met hoofdtrainer Marco ten Braak heb ik voor het komende seizoen al een gesprek gehad om als hersteltrainer aan de slag te gaan. Ik kijk er naar uit. Een nieuw begin.’’

Foto

Rob Kanters dirigeerde Dubbeldam 2 afgelopen zondag in de wedstrijd tegen RCD 2 naar de titel. Rechts kijkt ex-prof Louis Laros toe. FOTO JAN VOLWERK