DORDRECHT . Specialisten staan versteld. Mitchell Wouters, verdediger van Dubbeldam zondag 1, is negen maanden na een bizar ongeluk, waarbij hij zo’n beetje alles in zijn been afscheurde, dicht bij een rentree in de competitie. Zaterdag deed hij al tien minuten mee tegen SC Amstelwijck. ,,Alleen mijn gevoel in mijn hiel is nog niet terug.’’

© JAN VOLWERK

Het gebeurde in mei. Tijdens een weekeindje weg. Een ongeluk met een glazen deur die de 21-jarige Mitchell Wouters niet gezien had. ,,Van het ongeluk zelf weet ik weinig meer van. Mijn kuit lag open en het was een bloederige toestand.’’

Mitchell Wouters  lag niet veel later op de operatietafel in het ziekenhuis in Goes. ,,In mijn been was zo’n beetje alles afgescheurd. Mijn spieren, aders en zenuwen en een klein stukje van mij achillespees. Een geluk bij een ongeluk was dat die niet helemaal af was. Ik had daar echter totaal geen benul van toen ik op die operatietafel lag. Ik weet nog wel dat ik aan de chirurg heb gevraagd, een erg jonge dokter, of hij voor mij zijn stinkende best wilde doen.’’

De operatie duurde vijf uur. ,,Toen ik bij kwam had ik geen gevoel in mijn been. Mij werd verzekerd dat het allemaal goed zou komen, maar dat ik er rekening mee moest houden dat een volledig herstel anderhalf tot twee jaar zou kunnen duren. Ik kreeg verder te horen dat ik geluk had gehad dat ik veel aan sport had gedaan. Ik had immers veel bloed verloren. Het was kantje boord geweest. Van dat vele bloedverlies heb ik nog weken last gehad.’’

Na een kleine week mocht Wouters naar huis, maar was de eerste zeven weken nauwelijks in staat om iets te doen. ,,Even iets pakken en het zweet brak me aan alle kanten uit. Ik was wekenlang volledig afhankelijk.’’ In de zomervakantie kon Wouters zich al weer aardig redden. ,,Zelfs zonder krukken. Het is overigens wel een bijzonder rustige vakantie geworden.’’

Na de vakantie brak voor Wouters een zware tijd aan. ,,Het voetbalseizoen begon weer en ik moest toekijken. Mijn ploeggenoten en mijn vrienden hebben mij overigens niet in de steek gelaten. In de eerste weken is er geen dag voorbij gegaan dat ik geen bezoek kreeg en ook daarna was de belangstelling  hartverwarmend.’’

Wouters kon pas in november beginnen met revalideren. ,,Een beetje joggen. Al is joggen nog een  groot woord. Wandelaars van boven de zeventig hielden mij nog bij. Het ging echter elke dag een beetje vooruit en ik was super gemotiveerd. Als voetballer moet ik het ook van mijn mentaliteit hebben. Nee, niet van mijn techniek, haha.’’

Half december kon Wouters al weer aardig uit de voeten. Sinds een week traint Wouters al weer volledig met de groep mee. ,,Met dank aan Jacqueline van der Weijden, mijn fysiotherapeut John de Vlaming en de oefenvormen van mijn trainer Fred Koster. In het ziekenhuis begrijpen specialisten er niest van dat het herstel zo spoedig is verlopen,’’ aldus Wouters, die vanaf zijn vierde bij Dubbeldam voetbalt en op zijn zeventiende al mocht debuteren in de hoofdmacht. ,,Dat was nog in de tweede klasse.’’

Wouters mocht zaterdag tien minuten voor tijd invallen tegen SC Amstelwijck. ,, Een wedstrijd in het kader van het kampioenschap van Dordrecht. Heerlijk om er weer bij te zijn. En ik verheug me op de rest van competitie. het kan voor Dubbeldam nog wel eens een heel mooi seizoen worden.’’