Na een mini winterstopje van twee weken moest er vandaag weer worden aangetreden. En niet zomaar een wedstrijd. Voor de rasdubbeldammers is dit de ENIGE wedstrijd die je NIET mag verliezen en waar je niemand voor hoeft warm te maken ; RCD uit. De vijand. De aartsrivaal. Al jaar en dag de wedstrijd die je niet mag missen. Echter zit Dubbeldam 3 nog niet in de flow. Die weken rust werken daar ook niet aan mee natuurlijk. De oude, brosse, verrotte spieren van de meeste veteranen hebben ritme nodig en dat is de laatste weken ver te zoeken…

RCD uit. Het blijft altijd een magische wedstrijd. Door de jaren heen is de vijandigheid wel behoorlijk afgezwakt maar de rasdubbeldammer zal altijd wel een natuurlijke hekel aan RCD blijven houden. Dat is een genen-kwestie. Maar deze zondag was op meerdere manieren memorabel. Het was de terugkeer van een levende legende. Na maanden van ongekend veel pech, leed, blessures, tegenslagen was Errory er vandaag eindelijk weer eens bij. “Het waren gitzwarte weken die ik mee heb moeten maken”vertelt Errory die zijn tranen nauwelijks de baas is. “Voetbal is mijn alles, ik adem voetbal. Voetbal is mijn leven en als dat dan door zulke horrorblessures van je wordt afgenomen dan heb je het moeilijk. “Ja heel zwaar, niet in woorden te omschrijven eigenlijk.” “Hij was ook geen schim van zichzelf, vult vader Cockie aan. “Hij zat alleen nog in zijn kamer. Huilde veel. Hij ging zelfs een hele periode naar bed met zijn voebalschoenen aan. Dan ben je goed de weg kwijt. “vult Connie haar man aan. Het is dus wel duidelijk hoe blij Rory is om weer te mogen meedoen. Hij straalde ook een en al energie uit voor de wedstrijd. Om 9:00 liep die al op het veld. Dribbelend. Kappen en draaien. Lekker met die bal bezig zijn. Ruim twee uur voor de wedstrijd was die al bezig. Dat zegt veel! Dit belooft veel goeds.

Nog meer goed nieuws. De kolonel alias De Gnoe senior had nog iemand nodig om het tweede te versterken. En blijkbaar heeft Paul niet alleen zwakke heupen maar beginnen ook zijn ogen en zijn geestelijk verstand een tikkeltje achteruit te gaan want op basis van de training van Donderdag heeft de Kolonel graag Steeufie erbij. U kunt begrijpen dat dit in de kleedkamer grootst gevierd is door de mannen van het derde. Het regende Donderdag ook vrij hard en Paul zat de training te bekijken op 90 meter afstand met een paraplu en een beslagen bril. Dus heel erg kan je het hem niet kwalijk nemen.

De spoeling wordt wel heel erg dun voor vandaag want ook Axel en Rocco konden er vandaag niet bij zijn. Beiden spelers wilde niet ingaan op de redenen achter de absentie maar ik kan jullie als trouwe lezer natuurlijk niet in de steek laten en zal toch wat toelichting geven.

Axel zit in een vormcrisis. Hij zit ermee. Hij is de jongste maar de laatste weken ook niet in grootse vorm. De laatste wedstrijd hebben wij geprobeerd als team hem vertrouwen te geven en de band te geven maar dit heeft helaas averechts gewerkt. “Hij heeft sindsdien die band niet meer afgedaan. Thuis loopt hij de hele dag mij te “coachen”, zegt zijn vriendin Diana. Waar hij ook heengaat hij heeft die band om. Hier thuis, naar zijn werk, naar de Jumbo, naar de sauna. Overal. Bij de Jumbo ging hij met zijn band om de vakkenvullers coachen. Dat gaat best ver denk ik,” aldus een wanhopige Diana. “We hebben dan ook besloten in samenspraak met hulpverleners om even afstand te nemen van het voetbal. Pas als Axel zijn band kan loslaten en weer normaal in de maatschappij staat zal hij langzaam beginnen met vlaggen en erna misschien weer kan aansluiten als bankspeler. “legt Diana uit. “Ergens denk ik ook dat het komt door zijn oom Johan B. Door alles wat er over hem geschreven en gezegd is is Axel hem ook anders gaan bekijken. En ja het is een familiemens en het is wel zijn oom Johan. “legt Diana nogmaals uit. 

Dan hebben we dus ook nog ons Rocco. Hij wilde eigenlijk niet dat we dit zouden plaatsten maar er moet wel iets gezegd worden. Er is veel geschreven over het Corona virus. Daar hoef ik niet verder op in te gaan maar Rocco heeft dit gelukkig niet. Wel is hij besmet met de Corrocco virus. Dat is sinds een aantal weken ook door specialisten en artsen bevestigd. Het is een waarschijnlijk aangeboren aandoening. In feite komt het neer op een acute vorm van ongekende luiheid en vermoeidheid. Dit is nooit eerder vastgesteld omdat iedereen dacht dat hij “gewoon”lui was. Maar de laatste weken nam het extreme vormen aan. “Als we boodschappen hadden gedaan dan moest hij erna zeker 4 uur slapen”, vertelt Anouk. En dan had ik nog alle boodschappen gedragen want hij had dus last van zijn arm. “legt Anouk uit. Ik ben wel blij dat het nu eindelijk is vastgesteld hoor, nu kunnen we er ook rekening mee houden. “Voetbal zal dus door die extreme luiheid van Rocco niet meer op wekelijkse basis kunnen doorgaan. Het is jammer maar we moeten aan het Corocco virus denken.”zegt Anouk.

Gelukkig konden wij weer terugvallen op 2 oud bekenden. Rob Kanters en Arne van Weerden waren bereid ons te helpen en zodoende hadden we toch genoeg spelers om vandaag weer een representatief team op de been te krijgen. Voor zover je daar nog van kan spreken natuurlijk.  We hadden in ieder geval genoeg mensen voor de volgende opsteling:

Soeteman, Pieter, Jeroen, Wappie, Arne; Tak, Schellenbach, Rory en Rob. En in de spits Nick en Michel.

We speelden weer op het kunstgras dus iedereen ging weer met frisse tegenspoed de wedstrijd in wat ook direct leiden tot de eerste kans voor RCD. Pietertje zag wat eten liggen op het veld en bedacht zich geen seconde en dook head first naar voren waardoor zijn tegenstander kon schieten maar gelukkig naast mikte. Hierna was Dubbeldam wakker geschud. Er werd zelfs vrij behoorlijk gespeeld. Errory leek er zowaar zin in te hebben en dribbelde en passte als vanouds. Ook Robbie K en One Army Arnie leken geen last te hebben van het feit dat ze maar heel af en toe voetballen. Een lekkere aanval die over rechts direct werd doorgespeeld op Michel betekende een snelle 0-1. Altijd lekker! Er werd vervolgens lekker rond getikt en het jonge RCD 3 liet zich gemakkelijk naar de slachtbank begeleiden. Er werden nog wat kansen om zeep geholpen en Rory werd nog een keertje hard aangepakt maar vrij snel volgde ook de 0-2. Michel werd diep gestuurd en een op een met de keeper werd die neergehaald. Een buitenkansje voor Nick die normaliter niet mist. Echter vandaag wel. Tegen een linksback nog wel die in de goal stond bij RCD. Maar gelukkig als Nick altijd is met zijn Ivorengelukstand kreeg hij de bal alsnog voor zijn voeten en kon hij zo de 0-2 binnentikken.

Niet veel later volgde er nog een penal. Nick werd in de 16 ouderwets onderuit geschoffeld en kreeg opnieuw een penal. Dit keer gunde hij de bal aan zijn broertje-broertje. “Ik weet hoeveel hij heeft afgezien de laatste tijd zonder voetbal. Dit is een cadeau van mij aan hem. “waren Nicks mooie woorden. “Die tering geep durfde gewoon niet nog een keer te missen”waren de lieve woorden terug van Rory. Wederom een fraai staaltje broederliefde van de twee broers.

In de kleedkamer aangekomen voor rust wist Rory niet hoe snel die zich moest uitkleden om de douche op te zoeken. Zelden iemand zo snel een voetbalpakje uit zien doen. Maar hij wilde geen enkel risico nemen en blessurevrij doorkomen richting de laatste fase van de competitie. Jespertje was zijn vervanger. Hierover later meer. Verder was iedereen vrij tevreden over de eerste 45 minuten en was het een kwestie van uitvoetballen.

Nou, de tweede helft was geen schim meer van de eerste. En slechte ballen werden afgewisseld met mislukte solo’s. RCD kon er eigenlijk ook niks tegenoverstellen dus werd het een inmens treurig schouwspel. De 4-0 werd nog wel binnen getikt door Michel op aangeven van Nick maar het spel werd slechter en slechter. En dat werd even extra kracht bijgezet door Jespertje en Soetman. Jespertje was nog niet helemaal bij de les en de nummer 10 van RCD kon heerlijk kappen en draaien en draaide Jespertje helemaal kleurenblind. Jespertje spelend met een helm, harnas, tokkie en veiligheidsschoenen aan. Dit rent natuurlijk niet heel lekker. Maar sinds de carnaval heeft Jespertje besloten zo door het leven te gaan. “Je weet nooit wie je waar tegenkomt”zegt Jespertje. Mij pakken ze niet meer hoor”. Maar het is met voetballen wel een stuk lastiger ja en ik kan het nu nog moeilijker bijhouden dan voor de carnaval.

De 1-4 was overigens een fout van Soeteman. Die de bal wilde passen naar links maar even de tegenstander niet gezien had en deze kon vrij eenvoudig de bal binnentikken. Snel hierna volgde via een scrimmage voor de goal van RCD nog de 1-5 en niet veel later via Tak de 1-6. Hierna volgde er een bizar moment. Zelfs op amateurvelden zelden vertoond. RCD kreeg via waarschijnlijk een fout van Jespertje weer een kans en deze werd binnengeschoten door de nummer 17 van RCD. Je zou denken nu draai je je om met het schaamrood op de kaken en snel door met de wedstrijd. Maar niets bleek minder waar. Deze droeftoeter haalde het in zijn hoofd om hard te gaan juichen na het maken van deze ontzettende lelijke goal. Zelden zoveel medelijden gehad met een jongen die waarschijnlijk nooit hoger gespeeld heeft als de A3. Dit moest een van de hoogtepunten zijn geweest van zijn sportieve carriere. Op een regenachtige zondagmiddag met 6-1 achterstaan tegen een team vol mannen die minimaal 15 jaar ouder zijn. En dan oprecht hard juichen na een doelpunt. Langs de kant zag je ook het medelijden van de gezichten afdruipen. We hadden een vrijwilliger deze zondag voor loser van de dag. Toch lekker als er niemand aangewezen hoeft te worden en spelers zichzelf aandienen. Waarvoor dank.

Het werd ook nog 3-6 door slap verdedigen maar het huzarenstukje zou nog komen. Rob Kanters, de man met maatje 48 1/3, kreeg de bal op de middenlijn aangespeeld en bedacht zich geen seconde en schoot de bal een meter of 45(!!) over de keeper heen. Een fraai staaltje vakmanschap van de boomlange Rob. Hulde. Er zat nu nog maar een ding op en dat was affluiten. Beter zou het echt niet gaan worden. De overigens uitstekend fluitende scheidsrechter deed dit dan ook.

Wederom drie puntjes erbij. Volgende week wacht Beek Vooruit thuis en moeten we de weg naar de titel verder gaan inzetten want ook concurrent Nieuw Borgvliet blijft zijn wedstrijdjes winnen. Het wordt dus nog erg spannend de komende weken! We rekenen dan ook op veel support komende zondag. En geen zorgen, Het Corrocco virus is niet besmettelijk u kunt hem dus gewoon een handje geven en je hoeft geen mondkapje op. Al is het in Ries van Andel zijn geval niet onverstandig dit wel te doen. Scheelt een hoop onzin op de zondagmiddag. Maar dat geheel terzijde. We zien u allemaal graag zondag om 12:00!

Namens Dubbeldam 3,