De sterren van Dubbeldam 3 moesten vandaag afreizen naar het immer gezellig Geertruidenberg. Right oh 3 was het volgende slachtoffer van het bloeddorstige Dubbeldam 3. Er is zelfs 2 keer achter elkaar getraind op donderdag. En de afgelopen training waren er maar liefst 15 man. Althans 14 man en een afgekeurde italiaan die verdomde veel wegheeft van Stefan. En dan de slechtere variant. Ja, ze bestaan. Maar hoe dan ook de verwachtingen waren dus zeer hoog gespannen na 2 van deze geweldige trainingen. Helaas bleek niets minder waar. Het regende afmeldingen… Alweer!!
Het blijf wonderlijk. Vorige week zondag hadden we 18 man, afgelopen donderdag dus 14 man op een training en voor afgelopen zondag moest de gehele sterrenlijst worden afgegaan om met genoeg mensen af te reizen. Oke van Stolk weten we inmiddels dat hij rode vlekken krijgt zodra hij de Moerdijk over moet. Maar hiervan is bij de overige niets bekend. Rocco is helaas geblesseerd geraakt in de vorige pot tegen IFC. Diep teleurgesteld was hij. Nee, niet over de blessure. Maar toen zijn vriendin Anouk voor vrienden Annie, hem wilde komen verzorgen had zij geen sigaretten bij. Dit heeft hem diep geraakt. Inmiddels is het weer goed want zij waren er gisteren wel om hun team aan te moedigen. Grote klasse hoor Annie en Roccie!
Iets wat overigens niet gezegd kan worden van onze Koentje Kampioentje. Wederom de grote afwezige. We beginnen ons nu serieus zorgen te maken. Er zou toch niet iets serieus aan de hand zijn? Zou hij ergens in de greppel liggen? Is hij ten onder gegaan aan een heuse hongerklop? Of zou het vorige verslagen hem zoveel pijn hebben gedaan dat hij het niet meer kan opbrengen nog te komen? We hebben zijn vriendin opgezocht en die komt met een verklaring. “Ik denk dat het beter is dat hij helemaal stopt als coach. Het begon hem redelijk naar de kop te stijgen. Aldus Zjolleke. “Hij begon iets te veel in zich zelf te geloven”. Hij liep door het huis in zijn nakie te schreeuwen. Nu is dat opzich geen nieuw tafereel. Maar nu schreeuwde hij er ook bij. “IK BEN DE KONING VAN DUBBELDAM. KING KOEN! KING KOEN. KING KOEN. En terwijl hij dit riep zwaffelde hij mij ongezien tegen de kaak. Ik zat niets vermoedend op de bank. En kreeg toch een paar flinke ketsen in de kaakstreek. Ben gelukkig goed verzekerd maar je ligt wel weer 3 uur bij die tandarts.”Aldus vrouwlief. “Nee het is beter dat hij even tot bezinking komt. Hij moet echt een stap terug doen.”waren de laatste worden voor zij de telefoon weer ophing. Grote kans dat het toestel uit haar hand werd gezwa… nou ja, u heeft vast een beeld inmiddels van wat zich daar in huize King Koen afspeelt.
Er waren ook nog een aantal spelers die hun kind als excuus gebruiken om niet te komen spelen. Dit verdiende ook niet echt de schoonheidsprijs maar hier zal ik niet verder op inhaken. Maar er waren dus wel kopzorgen voor onze TD alias Ceta Bever. Gelukkig hebben wij een flinke lijst met reservespelers die al te graag meedoen. We konden dus vandaag beschikken over Chris de Visser, Patje de Koevoet en Henk te Slaa. AL met al dus weer gewoon een prachtig mooie selectie.
We verzamelde zoals gebruikelijk weer eens veels te vroeg. We hadden tenslotte een hoop te bespreken. Nick deed nog even alsof hij de opstelling nog niet wist. Terwijl iedereen weet dat hij dit al vanaf dinsdagmiddag in zijn hoofdje heeft zitten. Errory liep nog wat te klagen over fysieke ongemakken en Enzo en Nelis kwamen (nu al traditioneel) weer eens te laat. En Michel had 2 bier op zaterdag avond dus die zag eruit alsof die 3 weken onder een indonesische rijsttafel had gelegen.
Kortom, iedereen had er zin in!
De tegenstander werkte een volledig trainingsprogramma af voor dat de wedstrijd begon dus we konden ze zeker niet onderschatten. Onze warming up leek weer meer op een vrije uitloop van stichting de Zonnebloem. De een nog dikker dan de ander en de ander nog trager dan de een. Hoe dan ook. Het zag er weer top uit. Gelukkig hadden we bij afwezigheid van Danny een goede keeper gevonden. Hij had deze zondag geen opnames. En ook geen verplichtingen op een van zijn parken. Zodoende kon Peter Gillis vandaag bij ons keepen. HATSAFLATS! “Ik zeg altijd maar zo Massa is keepen!!”Aldus Patje Gililis. “Ik heb mijn cobra al een tijdje niet meer gezien dus hopelijk zie ik deze ballen wel aankomen”, vervolgt Patje zijn relaas.
De wedstrijd begon was tammetjes en Dubbeldam had wel meer balbezit maar echt soepeltjes liep het nog niet. Een beetje Nick Willemstijn syndroom. We wilden wel, maar het lukte niet echt en het liep niet lekker. Alleen was deze wedstrijd wel ingeënt tegen polio. We kregen nog wat kansjes via Stefan. Maar zoals de oplettende lezer al wel zal begrijpen; deze gingen er dus helaas niet in. Jammer Steef, maar wel lekker gewerkt jongen! Na een kleine 20 minuten kreeg Dubbeldam weer hoop. Nick gaat op dit moment geblesseerd van het veld af. Hij was weer lekker aan het kappen, draaien, crossen. Lees: prutsen, kutten, half vallen, kut aannames en ongekend slechte passes aan geven. Deze blessure kwam dus alleen slecht uit voor de tegenstander. Nick, doe vooral rustig aan he. Zo’n hamstring blessure moet je nooit overhaasten. Heel veel sterkte met je herstel. Jij zet je tanden wel in een voorspoedig herstel, daar ben ik van overtuigd.
Dat was Willemstijn 1. Dan numero 2. Errory. Had niet alleen ruzie met de bal, het veld, de vorm, zijn broer, de scheids en zijn geweten. Maar ook de nummer 16 van Right oh was geen groot fan onze Rory. Het zou kunnen komen doordat Rory ongeveer zijn scheenbeen/enkel/kuit/achilles en knieschijf verbrijzelde met een kleine tackle. Dit wekt schijnbaar geen sympathie op bij het slachtoffer. Maar rory bood onmiddellijk zijn welgemeende excuses aan dus het liep gelukkig niet uit de hand. Klasse opgelost Rory. Je bent een goed mens.
Vervolgens wisselden we hier en daar wat. Henk kwam er in en ging er vrij snel weer uit wegens een vermoeidheid die neigde naar zonnesteek. Gelukkig viel het allemaal mee achteraf. Klasse gespeeld, Henk. Ook Chris de Visser kwam erin en oogde topfit en gretig. Michel miste nog even een kansje en Sven liep op links ouderwets te razen en gooide de ene na de andere sleep eruit. Helaas gaf hij hierna de bal aan Stefan. Ofwel, gevolg daarvan is bekend. Maar gelukkig kreeg kersverse aanwinst Enzo het nog even op de heupen voor de rust en passeerde 3 man met een schitterende schaar en schoof met links binnen. Lekker! Overigens was Errory er toen al uit met een blessure. Dit zal u als lezer niet verbazen. Het leek een onschuldige blessure maar vandaag bleek dat toch vrij ernstig was. Het was helemaal blauw en dik. Sterkte Rory. Dit gunt niemand je. Op de 16 man van Right oh na dan. Oh en de 15 van Dubbeldam.
In de rust werden er flink wat dingen omgezet. Riwal kwam het veld op om onze keeper van de ene naar de helft te verplaatsen. Bedankt, Riwal! Jespertje was net voor rust erin gekomen dus de verwachting was dat hij in de rust zou klagen over zijn hamstring. Maar niets ervan. Topfit. Onze Jespertje. Zo zie je maar. Als je investeert in compressiekousen kom je een heel eind, Jespertje.
Na de rust leek het verzet aan de kant van de tegenstander redelijk voorbij. We probeerde nog wel wat te voetballen maar vooral ondergetekende leverde de een na de andere in bij de tegenstander. Balgevoel van een kameel met parkinson schijnt niet lekker te voetballen. Dit geheel terzijde. Ferdy kwam er nog in en leverde direct een assist! Wederom afgemaakt door Enzo. De mannen van Right werden inmiddels een tikje gefrustreerd en schopte naar alles wat bewoog. Gelukkig veelal was Jespertje het slachtoffer dus niemand had er echt last van. Michel tikje niet veel later nog de 3-0 binnen.
En toen dames en heren kwam het moment van de wedstrijd. We kregen een penal bij 3-0 voor. Ja dat kan maar een ding betekenen. Moment of fame. Voor Chris De Visser. Speelde de 2e helft zo goed als foutloos dus er was meer een man geschikt om deze bal te nemen. Hij eiste de bal op. Uiteraard. Vol zelfvertrouwen stormde hij op de bal op. Sloeg onderweg nog 3 man neer die ook de bal wilde pakken en legde de bal op de stip. Kijken…aanloop…vuren.. LAT… oei oei oei… Chris de Misser. Wat een domper. De bal ging wel heeeul hard op de lat. Maar helaas. Dit was een beetje het laatste wapenfeit van de wedstrijd.
Overigens moeten we wel even aanhalen dat Patje Gillis gewoon de 0 heeft gehouden en dit met een aantal katachtige reflexes. Wat een grootheid. Nog nooit een olifant zo makkelijk naar de korte hoek zien duiken. Fenomenaal! Het was weer genieten vandaag!
Zondag spelen we uit tegen JEKA 86. Mocht je echt je leven haten en niks te doen hebben. Kom gerust kijken.
Donderdag trainen we 19:30. Kom dan ook gerust kijken. Voor nu dank voor de aandacht en tot snel!