DORDRECHT. Jeffrey Stam is na een uitstapje van één seizoen bij SC Emma weer terug op het oude nest: bij Dubbeldam, de club waar hij vanaf zijn vierde jaar al voetbalde. ,,Achteraf was het fout om weg te gaan. Spijt heb ik niet. Het was ook een leerzaam jaar. Ik ben wel erg blij dat ik weer terug ben.’’

JAN VOLWERK

Over het waarom hij een jaar geleden voor het naar de derde klasse gepromoveerde SC Emma koos, maakt Jeffrey Stam, door zijn vrienden vanwege zijn tomeloze inzet wel eens liefkozend de ‘Dirk Kuyt van Dubbeldam’ genoemd, geen geheim. ,,Ik was even niet meer gemotiveerd en was op zoek naar een nieuwe omgeving en een nieuwe uitdaging. Dat lag ook voornamelijk aan mezelf. Bij Emma was ik onder de indruk van de kwaliteit van de groep. De individuele klasse van de spelers. Een groep waarmee we kampioen konden worden, dacht ik. Niet dus. Die verzameling goede spelers bleek totaal geen eenheid. Ik miste ook de sfeer na afloop die ik bij Dubbeldam zo gewend was. Ik heb tot het einde mijn stinkende best gedaan voor Emma, ik ben er ook trots op dat ik op het laatst aanvoerder was. Nu ben ik vooral blij dat ik weer thuis ben.’’

De nu 23-jarige in de Dordtse wijk Stadspolder geboren en getogen Jeffrey Stam leerde het voetballen op straat. ,,Op een veldje achter ons huis. Er liepen daar gasten die in de jeugd speelden bij Feyenoord, NAC en FC Dordrecht en vreselijk goed konden voetballen. Nee, dat veldje is er niet meer. Buurtbewoners hebben geklaagd tegen de overlast. Er wordt nu een parkeerplaats van gemaakt. Ik voetbal nog steeds graag op straat. Op het Cruyff Court, bij de Dubbelkooi of bij De Hoop. Voetballen is mijn passie. Ik ben net terug van een vakantie met mijn vriendin op Bali. Ik heb daar elke dag op het strand gevoetbald. Met Balinezen en met toeristen.’’

Stam werd op zijn vierde al lid van Dubbeldam. ,,Waarom Dubbeldam? Door mijn vader. Hij heeft ook jaren bij die club gevoetbald. Nee niet in het eerste elftal. Ik ben de eerste Stam die het eerste elftal van Dubbeldam heeft gehaald. Ik was wel een laatbloeier. Vanaf de C-junioren zat ik pas in de eerste selectie. ‘’

Stam kreeg op jonge leeftijd al te maken met een enorme tegenslag. ,,Mijn vader overleed toen ik veertien was. Als gevolg van een hartaanval. Hij was er met het voetballen altijd bij. En leefde fanatiek met mij mee. Ik was net aan het puberen. Ik heb veel steun gehad van mijn broers. En van mijn moeder uiteraard. Zij zijn inmiddels het huis uit. Ik ben nu de oudste man in huis en probeer en zoveel mogelijk te zijn voor mijn broertje en mijn zusje.’’

Stam maakte op zijn negentiende jaar onder Gradus Roeland zijn debuut in het eerste elftal. ,,Hij gaf mij vanaf dag één het vertrouwen. Een geweldige trainer. Een betere heb ik nooit gehad. Op dinsdag trainde hij altijd zwaar. Dat heb ik ook nodig.’’

Stam heeft al kennis gemaakt met de nieuwe trainer Arie van der Zouwen. ,,We hebben in de maand juni onder hem doorgetraind. Hij heeft ook al wat persoonlijke gesprekken met ons gevoerd. Over onze favoriete plaats in het elftal. Wat ik heb gezegd? Dat ik graag op het middenveld wil spelen. Het liefste achter de spitsen. Eigenlijk maakt het me niet uit. Als ik maar speel. Ik zal mij bij deze nieuwe trainer opnieuw moeten bewijzen. Er zijn ook een aantal zeer talentvolle A-junioren overgekomen. We hebben een sterke groep. Nee, ik zeg niet meer zoals vorig jaar bij Emma dat we kampioen worden. Iedereen wet hoe dat is afgelopen. Er is met dit Dubbeldam één groot verschil ten opzichte van Emma. Dubbeldam is een hechte vriendenploeg met gasten die voor elkaar door het vuur gaan.’’