Een week na de heerlijk overwinning op aartsrivaal RCD moest er weer gespeeld worden. Dit keer uit bij Beek Vooruit. Een bekende tegenstander van ons. En wat voor een. Stakingen, opstootjes, ordinaire schoppartijen, nare scheidsrechtertjes. We hebben het de laatste jaren allemaal gezien en meegemaakt in het volgens eigen zeggen zo gemoedelijke Prinsenbeek. Wij durven deze stelling toch zeker in twijfel te trekken gezien de laatste edities van deze wedstrijd…
Het weer een, zoals jullie bijna al gewend zijn, rumoerige voorbereiding richting deze wedstrijd. Er zijn nogal wat geblesseerde in de selectie momenteel waardoor er natuurlijk snel moet worden gevallen op onze kanjerselite. Deze week moest Reinier zijn opwachting maken bij het tweede. Ik heb het vermoeden dat de Gnoe Senior vorige week niet heeft staan kijken bij ons anders had hij vermoedelijk niet gekozen voor onze flegmatische laaste man die vorige week op zijn zachtst gezegd niet in zijn beste doen was. Maar de wedervraag zal zijn: wie moet je dan vragen? En daar heeft uw verslaggever even geen antwoord op.
Maar alle gekheid even op een stokje. Het siert KappieWappie wel dat hij, en met hem nog een aantal andere, steeds weer de selectie wil helpen en dus wedstrijden voor zijn eigen team laat schieten. Hetgeen helaas niet altijd gezegd kan worden van alle andere teams. Het is tegenwoordig erg sleuren om wat spelers van andere teams (die overigens vrij zijn, anders vragen wij het uiteraard niet) zover te krijgen een balletje te trappen op de zondagochtend. De liefhebber lijkt een uitstervend ras. Een kwalijke zaak maar oke we hebben er maar mee te dealen.
Gelukkig was Patrick de Koevoet wel bereid gevonden om aan te sluiten. De kruising tussen een buffel met overgewicht en een gemiddelde stadsbus was bereid mee te doen. “ Normaal ga ik op een vrije zondag meestal naar de kerk of bezoek ik een interessant museum, zegt de Kievit. “Maar als Nick dan belt kan ik natuurlijk geen nee zeggen” legt Patje uit. “Spelen met de Gnoe is voor mij al jaren een droom en dat kan dan vandaag zowaar uitkomen. Een jongensboek.” zegt hij stralend. Overigens wel stralend van de drank. De porien van Patje zijn nog goed gevuld met een gezonde mix van bier, wijn,sterke drank en kapsalon. Hij was er dus echt helemaal klaar voor en heeft het bewust rustiger aangedaan dit weekend. “ Ik was zowel vrijdag als zaterdag al voor 6:00 thuis. Je moet er wel wat voor laten, waren de wijze woorden van Patrick.
Helaas moesten we het nog steeds stellen zonder het geblesseerde duo Jeppie en muisie. Een soort buurman en buurman maar dan niet met klussen maar met voetbal. De een raakt geblesseerd van een schroef aandraaien en de ander kan niet meer spelen omdat hij de sleutel van zijn huis heeft gekregen. Maar er is in deze hele zaak met een echte verliezer. En dat is Marco Visscher. De voor een ieder altijd olijke Marco. Ging zo leuk door het leven. Leuke kinderen. Lieve vrouw. Leuk huisje. Niks mis mee, zou van der Gijp zeggen. Tot nu. Zijn leven en dat van zijn gezin staat nu volledig op zijn kop. Jespertje alias Janko Jankovic komt naast hem wonen. Dit gun je natuurlijk je ergste vijand niet toe. Ik moet namens Jesper, want dit durfde hij zelf niet, dan ook alvast vragen of jij niet teveel lawaai wil maken als Feyenoord weer eens verliest. En of je ook na 20:00 nier meer wilt klussen. En in het weekend graag ook niet voor 10:00 in de tuin werken want dit kon Jespertje wel eens uit zijn slaap rukken. En daar is ons Jespertje niet van gediend. Hoe dan ook, wij wensen Marco namens het gehele derde (op Jespertje na) dan ook heel veel sterkte toe. En kijk gerust zo nu en dan eens op funda, Visscher. Het ga je goed, makker!
Dan over op de orde van de dag. De wedstrijd. Zoals gezegd waren de numerieke problemen al aanwezig maar er was nog een probleem. En dat probleem heet Rocco. De jongste van de selectie maar nu al leidend aan een behoorlijk vorm van Alzheimer. De beste man was keurig op tijd op dubbeldam. Uiteraard met een redbulletje en een peukje, was hij helemaal in zijn goede doen. Zen. Volledige Zen. Echter kwam hij er bij Beek Vooruit achter tijdens het openen van zijn kofferbak dat hij zijn tasje vergeten was mee te nemen vanaf huis. Ofwel, hij moest eventjes terug. Dat betekende dus wisseltje extra. Jammer, Rocco. Kan gebeuren pik. Mochten mensen nog meer van je willen weten hierbij een kleine opheldering: Je naam is Rocco. Je bent lui, grijs, gemeen en een zwak voor Feyenoord. Je vriendin heet Anouk en samen zijn jullie ouders van een prachtig lief meisje genaamd Fien. Die wij overigens in de 3 maanden dat ze oud is nog nooit wakker hebben. Ik gok dat hier wat rocco genen zijn werk doen.
We moesten het vandaag dus doen met de volgende 11:
In goal onze rots in de branding: Soeteman 2.0 , achterin dus geen Rocco maar wel Pietertje, Jeroen, Gnoe, Axel. Op het middenveld speelde Stefan, Schellibacchi, Nick en Tak. En in de spits Michel en de Koevoet.
Het was een beetje improviseren vandaag maar we kunnen ons geen puntverlies veroorloven op weg naar het kampioenschap dus is gekozen voor de Gnoe achterin. Het bleek een hele goede keus te zijn geweest van Nick want de Gnoe dartelde als vanouds achterin rond. Tegenstanders in de lure leggend strooide hij met passes zoals je in de eredivisie maar zelden ziet. Verder was het spel van ons ver beneden peil. Het was slordig, onrustig maar bovenal heel slecht. Het was dan ook eigenlijk een wonder dat we vrij makkelijk en snel op 2-0 voorsprong kwamen. Tweemaal was onze turbopinda die weer met frisse tegenzin in de basis moest beginnen, trefzeker. Beiden treffers waren van zeer hoge kwaliteit. De tegenstander kon eigenlijk maar heel weinig goeds met alle ballen die ze van ons kregen. Er liepen niet veel spelers in die ons heel veel gevaar bezorgde. Met als absoluut dieptepunt de nummer 4. Victor Viking. De man kwam zo van de set van The Revenant gelopen. Een boomlange verdediger met een baard waar zelfs Stefan u tegen zegt. Er was echter een klein detail. Hij had werkelijk geeeeen idee hoe je fatsoenlijk een bal moet raken.
Er kwamen wel wat kleine kansjes voor BV maar echte kansen leverde het niet op. Dubbeldam had het via Nick Wiillemstijn al lang en breed moeten beslissen maar Nick had ook zondag weer de vorm van een aangereden koalabeer met parkinson. Iedere bal vloog van zijn poten af en alle andere ballen waren ook behoorlijk treurig te noemen. Een behoorlijk aanval dit keer over links werd keurig breed gelegd op John maar helaas was dit ook te lastig voor de ooit zo makkelijk scorende spits. Hert bleef dus 2-0 en daarmee gingen we de rust in.
De opstelling werd een beetje omgezet maar er veranderen weinig aan de wedstrijd. Het spelbeeld was gelijk aan de weersomstandigheid. Het was helemaal kut. Met bakken kwam het uit de hemel. En met bakken gaven wij ook de ene na de andere kutbal. Sorry, beter kan ik het niet maken. Dit zorgde zelfs voor een tegengoal. Slap verdedigen en niet ingrijpen leverde de 2-1 op. Wel knap binnengekopt door BV, dat moeten we eerlijk toegeven. Hierdoor kreeg de tegenstander nog meer vertrouwen in een punt. We kregen wel meer grip op de wedstrijd maar beleven slordig. Op het middenveld stond nu Pieterouette Bosua die in gedachten zo af en toe een mix van Messi en Totti dacht te zijn maar helaas kwam het niet helemaal uit de verf.
Gelukkig hadden we Michel. Onze superpinda. De tovenaar van Blijdorp. De Dordtse Nwanko. Ouderwets sleurend en slepend sloopte hij hoogstpersoonlijk de verdediging van BV. De 3-1 was dan ook een hele mooie. Hij draaide heel goed weg bij zijn tegenstander en kon de bal buitenkant voet in de verre hoek mikken. Nu was de ban wel gebroken en konden we het simpeler uitspelen. Ook de 4-1 kwam van Michel. Grote klasse michel! Het werd in de laatste minuut nog 4-2. Deze was volgens sommige ooggetuige houdbaar. Maar voor details moet u bij Danny Soetemalt zijn. Hij vertelt het u graag!
Wederom 3 punten dus. 6 wedstrijden 18 punten 30 voor 7 tegen. Dat zijn cijfers! En die liegen er niet om! Komende zondag moeten we weer thuis aan de vertrouwde Schenkeldijk. Tegen Victoria 03. Om 12:00 uur. Maarrrrrr lieve mensen. Deze zondag heeft een hele speciale tint. Het zal namelijk de afscheidswedstrijd worden van de Beul van Dordrecht. De Slachter van de Schenkeldijk. Koning Kopper. Johan “ De Beul” Bruijstens gaat nog een keer zijn schoenen aantrekken. (Zie flyer) Justitie heeft inmiddels ook akkoord gegeven voor een vrije middag. Johan mag dus zonder electronische enkelband spelen. Het beloofd een fantastische middag te worden. Komt u alle kijken! Maak spandoeken. Koop vuurwerk. Steun Johan! Zijn 50e (!!!!!) verjaardag zal groots worden gevierd met een eenmalig optreden van de oude kopkoning. Wees erbij, mensen. Wees erbij!
Tot zondag!