De jonge onverschrokken verdediger van zondagtweedeklasser Dubbeldam en tweedejaars rechtenstudent, Diederik Jiskoot, staat op, drinkt, eet en gaat naar bed met voetbal. ,,Ik hoop dat ik zondag weer aan de bak kan. Na al die voetballoze weken begin ik aardig humeurig te worden.’’

De wetboeken liggen nog op tafel in huize Jiskoot. ,,Ik heb voor een tentamen zitten blokken. Ik studeer fiscaal recht. Advocaat worden wilde ik als kind al. Nee, geen brandweerman, maar advocaat.’’ Voor de pas twintigjarige Diederik Jiskoot is zijn studie uitstekend te combineren met het voetballen bij Dubbeldam. ,,Gelukkig wel. Als ik een dag met mijn neus in de wetboeken heb gezeten, vind ik het eerlijk om ’s avonds te trainen. Ik zou niet zonder kunnen. Een enkele keer moet ik op een trainingsavond wel eens een college volgen, maar dan heb ik bij mijn club op zaterdag nog de gelegenheid om te trainen.’’

Dubbeldam is zijn grote liefde. ,,Ik ben een geboren en getogen Dubbeldammer. Ik voetbal er vanaf de kabouters. Een groot deel van mijn sociale leven speelt zich daar af. Geweldig dat ik nu in het eerste van de zondag speel. Samen met jongens als Wesley Borsboom, Patrick de Kievit en Bart Boutens waarmee ik vanaf de F-pupillen heb samengespeeld. Maar het hele elftal en de staf hangt aan elkaar. Het laatste trainingskamp was daar weer het levende bewijs van. Je gaat niet met een voetbalelftal op pad, maar met je vrienden. Zo voet dat écht. Dat is ook onze kracht in de wedstrijden. We hebben alles voor elkaar over.’’

De rol van trainer Gradus Roeland daarin is volgens Jiskoot niet onbelangrijk. ,,Natuurlijk moeten de spelers zelf voor de sfeer zorgen, maar die man is op fulltime-basis voor de club bezig en ongelofelijk enthousiast. Toen ik in A1 speelde, stond hij daar ook langs de kant. Altijd op zoek naar talentvolle jeugd. We zullen hem missen. Zeker die gasten die hem de voorbije zes jaar hebben meegemaakt. De groep staat overigens open voor een nieuwe trainer en die man hoeft niet bang te zijn dat we gaan vergelijken. Van Gradus is er toch maar één. En gelukkig blijft zijn zoon Raymond. Minstens zo enthousiast. Hij is één van ons, staat tussen de spelers. Een echte leider dus.’’

Diederik Jiskoot heeft ook nog jaren getennist. ,,Zowel mijn vader als mijn moeder hebben een tennisachtergrond, maar toen ik het tennissen en voetballen niet meer kon combineren, heb ik voor mijn grootste passie, het voetbal, gekozen.’’

De keuze tussen de zaterdag- en de zondagafdeling bij Dubbeldam was voor Jiskoot ook niet moeilijk. ,,Dat is vanzelf gegaan. Als A1-speler, ik heb maar één seizoen in de B1 gespeeld, zat ik al regelmatig op de bank, mocht af en toe invallen en meetrainen en ben halverwege mijn laatste jaar in A1 naar de selectie gehaald. Er was vanaf het begin een klik.’’

Inmiddels is Jiskoot een vaste waarde achterin. ,,Daar heb door mijn lengte altijd gevoetbald. Mijn sterke punten? Mijn fysieke kracht, mijn doorzettingsvermogen en mijn kopkracht. Mijn handelingssnelheid moet nog om hoog, mijn inspeelpass kan af en toe nog wat beter en ik pak nog wel eens een onnodige gele kaart door een onbesuisde actie,’’ somt de jonge Dubbeldammer gelijk zijn zwakkere voetbalpunten op. ,,Mijn jongere broertje Joris van zestien jaar, speler van B1, is technisch een veel betere voetballer. Als hij voor de zondag kiest is, hij zeker een aanwinst. Ik kijk er naar uit om met hem samen te spelen. Nee, ik weet niet of hij voor het voetballen op zondag kiest. Dat mag hij zelf beslissen. Bij Dubbeldam is dat nooit een strijd. Dubbeldam is één vereniging.’’