Na de mooie zege op DIA van twee weken geleden is er weer wat vertrouwen geput en is het sterrenteam van Dubbeldam 3 weer beetje in de bovenste regionen van de competitie te vinden. Daar waar zij horen natuurlijk. Vorig weekend was er geen wedstrijd en dus hadden de spelers met blessuretjes alle tijd om te herstellen voor deze clash met PCP. Maar of dat genoeg tijd was… 

 Zoals u allemaal natuurlijk wel gelezen heeft waren er twee weken geleden weer de nodige afhakers. Niet alleen Manke Nelis maar ook Stefan kon niet langer dan 2 minuten meedoen door een ingrijpende blessure. Die week rust heeft ons dus zeker goed gedaan en vol goede moed werd er uitgekeken naar de wedstrijd met hekkensluiter PCP. Er is donderdag door een compact groepje weer eens getraind. Nu is dat op zich zelf niet mega bijzonder. Maar wel uitzonderlijk is dat de eerste die zich aanmeldde Errory was. De hele app groep sloeg stil. Errory op de training. Wat een bijzonder moment. Het zal ook een momentje worden waarvan je nog wist waar je was toen je hoorde dat Rory ging trainen. Op die bewuste donderdagavond 18 november 2021. 

Het beloofde ook veel goeds voor de zondag. De terugkeer van El Moessoe op de voetbalvelden. Ook Rocco was weer van de partij. Na een slepende enkelblessure en een ongekend gebrek aan motivatie is ook onze Rocco dit seizoen nog niet heel veel aan voetballen toegekomen. 

De eerste afmeldingen druppelde in de loop van de week alweer binnen. Onze Sweetyman lijkt nog steeds niet met de druk van concurrent Peter Gillis om te kunnen gaan en lijkt de strijd nu toch al te hebben opgegeven. Hij zou door zijn rug zijn gegaan met werken. Het zwaarste wat onze keeper moet tillen is zijn shag. Dus dit verhaal is toch een beetje ongeloofwaardig. We hopen toch snel weer Hesses te mogen begroeten. Het is immers altijd goed om concurrentie te hebben binnen je team. 

Dan hebben we nog de vaste afwezige bij uitwedstrijden. Deze kunnen jullie inmiddels zelf al wel invullen. Patrick Stolk is na zijn vermomming in de Nettorama niet meer gesignaleerd. Complete stilte van zijn kant. Volgens zijn zoon Jimmy speelt er meer. “Mijn vader ligt regelmatig met een zak chips en een blikje baco op de bank zijn verdriet weg te eten. Hij ervaart in het team zoveel stress en zenuwen dat hij er liever voor wegblijft. Hij kan het niveau niet aan. Maar wil dit niet toegeven. Het is voor de hele familie duidelijk. Maar helaas niet voor hem. Zeker nu trainer Koentje er vaak niet is zijn er gewoon geen mensen meer die vertrouwen hebben in mijn vader,”legt Jimmy uit. Zijn vrouw wil eigenlijk geen commentaar geven. “Als ik je zeg dat hij vaak huilend in de foetus houding ligt in een hoekje van de badkamer met een blikje baco, weet je dan genoeg?” zegt zijn wederhelft.  Hoe dan ook, Patrick ontbrak vandaag. 

Dan nog onze miskoop van de eeuw Nelis. Manke Nelis. Binnengebracht door onze TD als een absolute versterking is hij inmiddels al bestempeld tot compleet mislukte aankoop. Zelfs de achterban met doorgaans (dronken) positieve mensen als Ries van A en Ron de B beginnen aan de kwaliteiten van Nelis te twijfelen. “Maar hij kan wel verdomd goed drinken dus hij heeft zeker meerwaarde” zegt Ries van A. “Ja , maar dan moet hij er wel zijn natuurlijk,”voegt Ron de B toe. Helaas ook vandaag weer in geen velden op wegen te bekennen. Wel werd in de wandelgangen verteld dat hij eventueel onder de barkruk (naast de jas van Wappie) in het Peerdt zou kunnen liggen. Maar dit kon helaas niet bevestigd worden. Komende zondag vlaggen, Nelis! 

Dan hebben we ook nog een zeer opvallende afwezige. De gnoe. Doorgaans liefhebber. Kan niet zonder het spelletje. Tuurlijk, houdt hij van een pilsje. Maar het is Dennisie vooral te doen om dat machtig mooie voetbalspel. Maar zondag moest hij helaas werken. Iedereen die hem kent snapt dit uiteraard wel. Het is een hele serieuze jongen. Die ook zijn werk ontzettend serieus neemt en ook daar, net als op het voetbalveld, nog steeds een tomeloze ambitie heeft om het hoogste te halen. Hij laat hier nogmaals zien dat hij van ons team echt de enige normale is. Grote klasse Gnoe! 

Dan nog wat internationaal nieuws. Koning last minute. Aarn von Wierdn. Wederom op het laatste moment afgezegd. Dit keer had hij een naar hoestje, teennageltje te ver afgeknipt en een bad hair day. “Dat hoestje kan ik nog wel mee leven maar die nagel deed echt verdomde zeer. Om naar niet te praten over mijn haar,” zegt Aarn. De doorgaans complete doorgedraaide linksback die meer mensen over de boarding heeft getrapt dan Roy Keane in zijn donkere jaren meldt zich door een bad hair day. Het zijn de keiharde feiten. De maatschappij is aan het veranderen. En daar is Aaarn een goed voorbeeld van. Jammer. Maar de waarheid is hard. Aaarn vroeger ook maar zoals gezegd dingen veranderen. Doe rustig aan, Aaarn. Geen risico’s nemen met dat hoestje. We zien je in 2022 wel weer. 

Ook onze turbo pinda Michel Nain-Go-Tan ontbrak vandaag door fysieke ongemakken. Schijnbaar heeft hij last van zijn hamstring. Een ieder die hem kent zou dit in twijfel kunnen trekken. Zulke zieke staalkabels als benen.  Op die bovenbenen kunnen roofvogels landen. Kuiten waar je u tegen zegt. De man die legday nooit skipt. Hij wordt zelfs soms de indonesische Rico Verhoeven genoemd. Geen broek past hem normaal. Alles zit strak. En dan zou deze Miesie last hebben van zijn hamstring. Uiterst dubieus. Maar het kan natuurlijk zelfs topatleten die een ongekend gedisciplineerd leven leiden gebeuren een keertje een pijntje te hebben. Sterkte, Michel. 

Dan over naar de wedstrijd zelf. Want je zou het haast vergeten maar er wordt natuurlijk ook gewoon gevoetbald. Er werd rond 10:45 verzameld. Je verwacht dan een getergd Dubbeldam. We spelen immers tegen de numero laatst. Maar de een nog brakker dan de ander kwam binnengelopen. Het leek wel een meeting van de AA. Rode oogjes, brakken hoofden, wc-stops. Alles was aanwezig. De voorbereiding was niet je van het. Onderschatting misschien?… 

Aangekomen bij PCP kregen wij onze kleedkamer toebedeeld. Het was door gebrek aan andere kleedkamers kleedkamerhokje 2. Bij PCP zijn de 1,5 meter regels een beetje verkeerd doorgegeven denk ik. Ze hebben hier kleedkamers van 1,5 meter ipv de afstand van 1,5m. Het maakte onze voorbereiding wel compleet. De warming-up zag eruit als een groepje ontsnapte Parkhuis patiënten. De een nog brakker dan de ander. Een aantal waagde nog een poging de bal naar elkaar te spelen maar dit met niet heel veel succes. Dit worden 90 hele lange minuten.. 

We begonnen met de volgende opstelling:  Gillis in de goal, Rocco, Jeroen, Wap, Muis achterin. Tak, Enzo, Weyden en Sven op het middenveld en Sjoerd en Stefan in de spits. Op de bank : Nick, Pieter en Ferdinandje. 

De wedstrijd begon zoals verwacht. Heel slecht. Drie keer naar hetzelfde shirtje spelen leek vandaag een onmogelijke opgave. Ploeterend liepen de sterren van Dubbeldam 3 rond op het niet al te beste veld van PCP. Het was al snel duidelijk dat het team van PCP niet zo slecht was al de stand deed vermoeden. Vooral de linksbuiten had het vrij snel en veel op zijn heupen. Hij was met de brommer en kon ook nog eens aardig kappen en draaien. Rocco was nog duizelig van de zaterdagavond maar de duizelingen werden er niet minder op. “Hij liep de 100 meter in 9 seconde”, zegt Rocco. Ik haal de 9 minuten nog geen eens”, schat Roccotje in. Het was deze zelfde spits die ook de eerste bizar grote kans kreeg om de score te openen. Achterin stonden we nog een beetje te slapen en de bal viel er achter. De spits passeerde Patje en wilde de bal hard in het doel schieten vanaf 3 meter. Maar hij stuiterde precies op en zo ging de bal alsnog over het doel. Er werd flink gelachen maar we waren wel gewaarschuwd. Zou je denken, tenminste. Niet veel later was het dan wel raak. Dezelfde spits ging nu wederom langs de keeper en scoorde de bal dit keer wel. 0-1 dus. 

Voorin hadden we zoals gezegd met Sjoerd en Stefan een tactisch historisch sterk spitsenduo opgesteld. Weinig tot geen gevaar werd er gesticht. En het gevaar wat er kwam eindige op het hoofd van Stefan. Die twee keer een poging deed op het doel te koppen maar het was niet bepaald succesvol. Een keer meters naast de goal en een keer in de handen van de keeper. 

Toen gebeurde er waar iedereen al bang voor was. Errory raakte geblesseerd. Na het geven van een lange bal op Sven (hierover later meer) schoot het direct in zijn lies. Iedereen sloeg de handen voor het gezicht. Huilende supporters, treurende broer, spelers die hun hoofd wegdraaide. Het zou toch niet he? Zou deze speler dan echt met een horrorblessure van het veld moeten? Want iedereen die Errory kent weet dat hij nooit maar dan ook nooit zomaar opgeeft. Missies in Irak, koud weer training in Noorwegen, commando kampen, alles heeft Rory doorstaan. Die gaat echt niet zomaar het veld af. Nee dit kon wel eens einde carriere betekenen. Sterker nog, de angst of hij ooit nog kan lopen, autorijden of werken kwam ook heel dichtbij. We kunnen in dit stadium van de blessure nog niks concreets melden maar laten we wel eerlijk zijn in de berichtgeving. Het ziet er slecht uit. De lies was er zeer maar dan ook zeer slecht aan toe. We kunnen vanaf dit punt alleen nog maar hopen. Hopen op goede artsen. Mensen met kennis. Die misschien als alles meezit onze Errory nog kan oplappen. 

Broer Nick was ook zichtbaar aangeslagen langs de kant. De halve dug-out had hij aangevreten. “Ja ik ben een emo-eter. Als ik dan zoiets zie begin ik direct te knagen,”aldus Ceta bever. Ik hoop zo dat dit nog goed gaat komen. Maar ik vrees voor het ergste. Is toch mijn broertje he. Mijn Broertje is echt heel goed. Dus we gaan mijn broertje zo missen. En buiten dat hij heel goed is is het ook een fantastisch mens. Mijn broertje. Mijn broertje wil ik dan ook veel sterkte wensen. 

Niet veel later werd ook Jeroen neergeschoten door Wesley Sneijper. Niemand in de buurt. Maar Jeroen ging neer. Het schoot er direct in. Ik kon niks meer. Nu weten jullie vaste fans van Dubbeldam 3 dat Jeroen al een jaar of 5 niks meer kan. Maar hij bedoelde dat het nu ook pijn deed. Dit even ter uitleg. We hadden dus weer de nodige personele problemen. Pieter en Nick moesten nu invallen om Errory (broertje) en Jeroentje te vervangen. Pieter ging naar de linksback positie en Nick en Sjoerd werden nu het langzaamste spitsenduo ooit gemeten in de regio Noord- Brabant. 

De linkerkant bestond nu uit Pieter en Sven. Nu hoor ik u denken, Sven? Die kan toch lekker ballen en loopt toch altijd zo veel. Ehm, ja en nee. Ja, dat is normaal zo. Nee, nu even niet. Svennetje had gisteren iets teveel speciaalbiertjes op naar eigen zeggen. En deze waren een beetje verkeerd gevallen. De hele eerste helft leek dan ook eigenlijk aan onze Keniaan voorbij te gaan. Het was vandaag meer de blanke Kotsiaan. Klinkt bijna hetzelfde maar toch anders. Hij liep met de ziel onder zijn arm over het veld. Zichtbaar een Sven die wij nog niet veel hadden gezien. Maar gelukkig kwam er na een half uur du Pieter erin. 

Sven was ook zichtbaar blij met de komst van Pieter. Want lieve mensen, Pietertje is natuurlijk altijd een brok energie. En zo positief ook he. Niets krijgt Pietertje er onder. Pietertje was dan ook gebrand om het Svennetje zo makkelijk mogelijk te maken. Dit alles onder een zeer positieve insteek. Lachend, gierend en brullend was het Pieter die Sven even op sleeptouw nam. “Als je je niet zo lekker voelt is het lekker als je iemand hebt die je steunt, aanmoedigt, begeleid en gewoon met zijn positivisme er doorheen sleept, “zegt Svennetje over Pietertje. “Je doet dat toch voor zo’n jongen. Ik ben altijd vrolijk en positief gestemd. Zeker als we lekker kunnen voetballen. Dan kan toch niks meer je dag verpesten? Lekker buiten, lekker voetballen, lekker met je vrienden de wei in. Heerlijk vind ik dit. Ik zou niets liever willen op de zondag hoor!” aldus Pietertje Pret. 

In de rust werd er nog even gepraat en gesproken over dingen die op zich beter hadden gekund maar we bedachten ons ook dat we maandag allemaal weer moesten werken en we dat dan niet gingen halen. Dus maar gewoon weer snel door met de tweede helft. Ik denk dat het beter is om hier gewoon niet teveel meer over te praten. Het beste was er af. De tegenstander was gewoon ook beter. Een ploeg die niet zo laag zou staan als ze wekelijks met dit team zouden spelen. Zover was ook duidelijk. Maar wij stelde er door omstandigheden ook niet al teveel goeds tegenover. Hoe dan ook ze liepen nog uit naar 4-0. Kan gebeuren natuurlijk. We kregen nog wel wat kansjes maar helaas zat er vandaag gewoon niet in. 

Gelukkig kregen we na de wedstrijd wel gewoon een goede kleedkamer toegewezen en konden we onder het genot van wat grappen en grollen van Pieter nagenieten van een mooie kelderklassezondagochtend. “Tuurlijk, het leven gaat gewoon door. En als ik door middel van een paar goede mopjes en leuke anekdotes dan iedereen weer vrolijk krijg ja dan geniet ik. Dan geniet ik volop!”zegt Pietertje. Sommige jongens baalde van de wedstrijd. Baalde van de koude douche. Baalde van het mindere spel. Maar hee, Ik ben Pietertje Pret, mij maken ze niet gek snapte! “raast Pietertje maar door. “Het is mooi te zien dat hij nog kan lachen maar ik ben er doodziek van hoor. Wat een K*T wedstrijd man!!”aldus een zichtbaar aangeslagen Stefan. 

We moeten niet bij de pakken neer gaan zitten en doorgaan. Volgende week spelen we weer een thuiswedstrijd. Helaas niet met publiek maar we hebben goede hoop dat we ook zonder onze harde kern er een mooie pot voetbal van kunnen maken. 

Overigens kan je op het dak gewoon prima zitten op 1,5 meter afstand. Dus tot zondag 😉 

Dubbeldam 3