DORDRECHT . In de basisopstelling van zondagtweedeklasser Dubbeldam prijkt tegenwoordig twee keer de naam Boutens. Behalve Sjoerd (23), al vijf jaar een vaste waarde bij de zwart-witte streepjes, krijgt ook Bart (20) zijn kans. Als linksback. ,,Ik wil nu ook blijven staan’’ vindt hij. Sjoerd is trots: ,,Hij doet het goed.’’

JAN VOLWERK

Het verschil is na een half uurtje praten met de broers Sjoerd en Bart Boutens goed merkbaar. De jongste van de twee, Bart, vertoont wat sporen van onrust. Als de drie jaar oudere Sjoerd enthousiast vertelt over zijn werk bij een uitzendbureau, over de leuke afwisselende gesprekken die hij daar met menen heeft, schuifelt Bart wat heen en weer op zijn stoel en maakt hij af en toe wat trommelgeluiden met zijn vingers op de tafel.

,,Ik kan moeilijk stilzitten,’’ erkent Bart eerlijk. ,,Hij is soms nogal druk,’’ vult Sjoerd aan. Hun moeder, die het gesprek op gehoorsafstand volgt, schiet in de lach. Sjoerd: ,,Ik word daar wel eens gek van dan mag hij van mij ook wel even ophoepelen. Maar dat is één van zijn weinige minpunten. Ik kan niet zonder hem. Wij zijn broers, maar ook vrienden. Als wij wel eens tot diep in de nacht samen gaan stappen, hebben we een wereldtijd.’’

Nu samen voetballen wordt door beiden ook als prettig ervaren. Bart: ,,Sjoerd helpt mij ook echt. Op de training, tijdens de wedstrijd en na afloop. Soms kan hij wel eens overdrijven. Hij is vaker met mij bezig dan met zichzelf.’’ Sjoerd bekent schuld: ,,Maar hij moet echt gaan werken aan zijn voorzet.’’

Bart kreeg van de inmiddels vertrokken trainer Gradus Roeland ook al eens de kans op het hoogste niveau. ,,Vorig seizoen was dat nog maar heel af en toe. Door een knieblessure, ik had wat last van groeipijnen, ben ik een beetje buiten beeld geraakt. Dit seizoen kon ik bij de nieuwe trainer, Arie van der Zouwen, met een schone lei beginnen. In de voorbereiding heb ik alles gespeeld, maar bij de start van de competitie zat ik weer op de bank. Door het wegvallen van Rob Kanters en wat omzettingen in het elftal is er voor mij weer een plekje vrijgekomen als linksback. En dat gaat goed tot nu toe. Ik ben ook niet van plan om mijn plaats af te staan. Ook niet als iedereen weer fit is’’

,,Hij doet het goed,’’ zegt Sjoerd niet zonder trots. ,,Hij is zeker in de eerste meters heel erg snel. Dat is zijn grote kracht. Wij zijn eigenlijk helemaal geen grote voetballers. We moeten het niet hebben van technische hoogstandjes en slimme hakballetjes. We hebben allebei wel erg veel inzet, snelheid en loopvermogen. Ik kan bovendien aardig koppen en schieten, waardoor ik mij heb ontwikkeld tot een aardige spits,’’ klinkt het veel te bescheiden uit de mond van iemand die voor Dubbeldam al heel veel belangrijke doelpunten achter zijn naam heeft staan. ,,Ik ben altijd kritisch naar mezelf. Daar is toch niets mis mee?’’

In de jeugd werden de voetbalkwaliteiten van Sjoerd ook regelmatig onderschat. ,,Ik kwam niet automatisch in een eerste team. Ik begon meestal in C2, B2 of A2. Als ik er dan vrolijk op los scoorde, maakte ik alsnog een stapje omhoog.’’

Bart: ,,Ik heb in de jeugd op bijna elke positie gespeeld. In A1 was ik zelfs ook reservekeeper. Gradus Roeland heeft van mij een linkermiddenvelder gemaakt, maar ik kan nu ook als linksback uit de voeten. Met veel drang naar voren.’’

In de competitie begon Dubbeldam zwak, maar zondag was daar ineens de eerste zege, een 5-1 winst op Oosterhout. Sjoerd: ,,Eindelijk hadden we weer eens iets te vieren. We speelden goed. We raken ook zo langzamerhand vertrouwd met de opvatting van onze nieuwe trainer. Na het tijdperk Gradus was dat even wennen. Anders, maar ook goed.’’